Ik sta te springen om te beginnen aan het plantseizoen, maar mijn ongeduld moet bedwongen worden… “first things first”. Er is nog een lange weg af te leggen vooraleer de vele potjes, flessen, tubes en zakjes bij de praktijk de deur zullen uitgaan. Een prachttuin waar alles uitbundig groeit en bloeit is één ding maar de kerndoel is om ervoor te zorgen dat de patiënt, een duurzaam en traceerbaar product in handen krijgt, gemaakt uit planten die zonder brol, met veel tijd en toewijding, tot een remedie omgevormd. De grootste deel van mijn grondstoffen komt uit mijn tuin.
Na maanden van zorg en een menigte aan ongediertes weghouden, is de oogstmoment daar. Voor elke plant is het anders. Sommige kruiden worden om te drogen in bosjes met de kop naar onder gehangen, ander moeten in de droogoven op streng gecontroleerde temperaturen. Na het drogen worden ze in inerte glazen potten bewaard, grotendeels in een schemerruimte.
Soms worden de vers geplukte planten direct ondergedompeld in alcohol, glycerine of appelazijn, waar ze wekenlang, elke dag geschud worden. Hetzelfde geldt voor extracten van gedroogde planten… veel schudden om alle inhoudsstoffen los te maken. Dan gaan ze in de pers. Dit is een gedoe met een hoog smosgehalte! Men kan het een goede persbeurt noemen als men er 2/3 van de oorspronkelijke hoeveelheid vloeistof kan uitpersen. Deze wordt 2, soms 3 x gefilterd en daarna in donkere glazen flessen bewaard, klaar voor gebruik. De persresten laat ik drogen, waarna ze terug naar de tuin gaan, soms als mulch, soms in de compost – de cirkel is rond.
Er is ook elke zomer een week of 3 vrijgemaakt voor het maken van hydrolaten. Het is altijd een topmoment als de 1e druppels beginnen te verschijnen uit de distilleerketel. De geur is (meestal) verrukkelijk...rozen, citroenmelisse, lindebloesem, geurige alant...
Ah, en dan zijn er de kruidenoliën met rozenolie als mijn persoonlijke favoriet, maar ook het gekende St Janskruidolie wordt gemaakt, ook oliën van vogelmuur, weegbree, brandnetel, kamille, calendula, melisse...vergelijkbaar met “wat de pot schaft”, wat de natuur schaft. Ik gebruik hier meestal gedroogde planten voor. Vorige zomer is er hier een fenomenale olie geboren – berenklauwolie, gemaakt van de gedroogde zaden. Een topische topper voor buikpijn!
Met een prachtige verzameling grondstoffen, is mijn drift om dingen te maken nooit ver te zoeken. Voor mij is het het allermooiste moment wanneer ik voor een patiënt een kruidenformule moet uitwerken. Wat gaat het zijn… een mengeling van tincturen, een poedercapsule of een thee? Misschien een zalf, nee een crème, misschien in combinatie met badkruiden voor uitwendige condities?
Soms zijn er uitdagingen zoals formules voor kinderen of volwassenen met specifieke behoeften. Mensen die geen alcohol kunnen of willen gebruiken of ze lusten niet altijd de intense smaak van de kruiden. Ik heb bijvoorbeeld een gehandicapte patiënt met een slikprobleem. Dit is een serieuze doordenker en vele probeersels om uiteindelijk tot een product te komen dat voor haar doenbaar is (en werkt natuurlijk). Het is de schoonheid van mijn praktijk – de mogelijkheid om op ieders maat een plantenremedie te maken met planten waar ik een lange en intense weg mee afgelegd heb. Maar mijn voeten blijven altijd op de grond. Soms zijn er ook frustraties als ik intens werk aan een remedie, en het wordt botweg begroet met: het is te bitter, te zuur, te zoet… tja, dan maar een pilleke zeker?
Jarenlange ervaring, doorgronde kennis, veel tijd om kwalitatieve planten te kweken, verwerking, nadenken en zoeken naar oplossingen, experimenteren en uiteindelijk een heilzaam product dat je meeneemt naar huis… om maar te zeggen, er is veel, veel meer aan een potje, fles, tube of zakje dan wat er met het blote oog zichtbaar is.